شبی غمگین، شبی بارانی و سرد/ مرا درغربت فردا رها کرد

 دلم در حسرت دیدار او ماند/ مرا چشم انتظار کوچه کرد

 به من می گفت تنهایی غریب است/ ببین با غربتش با من چه ها کرد

 تمام هستیم بود و ندانست/ که در قلبم چه آشوبی به پا کرد

 خودش هرگز شکستم را نفهمید/ اگرچه تا ته دنیا صدا کرد...